< Зәбур 114 >

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
وقتی که اسرائیل از مصر بیرون آمدند، و خاندان یعقوب از قوم اجنبی زبان،۱
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
یهودا مقدس او بود و اسرائیل محل سلطنت وی.۲
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
دریا این را بدید و گریخت واردن به عقب برگشت.۳
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
کوهها مثل قوچها به جستن درآمدند و تلها مثل بره های گله.۴
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
‌ای دریاتو را چه شد که گریختی؟ و‌ای اردن که به عقب برگشتی؟۵
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
‌ای کوهها که مثل قوچها به جستن درآمدید و‌ای تلها که مثل بره های گله.۶
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
‌ای زمین از حضور خداوند متزلزل شو و از حضور خدای یعقوب.۷
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
که صخره را دریاچه آب گردانید وسنگ خارا را چشمه آب.۸

< Зәбур 114 >