< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
alleluia in exitu Israhel de Aegypto domus Iacob de populo barbaro
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
facta est Iudaea sanctificatio eius Israhel potestas eius
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
mare vidit et fugit Iordanis conversus est retrorsum
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
montes exultaverunt ut arietes colles sicut agni ovium
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
quid est tibi mare quod fugisti et tu Iordanis quia conversus es retrorsum
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
montes exultastis sicut arietes et colles sicut agni ovium
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
a facie Domini mota est terra a facie Dei Iacob
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
qui convertit petram in stagna aquarum et rupem in fontes aquarum