Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Alleluja. In exitu Israël de Ægypto, domus Jacob de populo barbaro,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

facta est Judæa sanctificatio ejus; Israël potestas ejus.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

Mare vidit, et fugit; Jordanis conversus est retrorsum.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Montes exsultaverunt ut arietes, et colles sicut agni ovium.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Quid est tibi, mare, quod fugisti? et tu, Jordanis, quia conversus es retrorsum?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

montes, exsultastis sicut arietes? et colles, sicut agni ovium?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

A facie Domini mota est terra, a facie Dei Jacob:

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

qui convertit petram in stagna aquarum, et rupem in fontes aquarum.