Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

کاتێک ئیسرائیل لە میسر هاتنە دەرەوە، بنەماڵەی یاقوب لەنێو گەلێکی نامۆ زمان دەرچوون،

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

یەهودا بووە پیرۆزگای خودا، ئیسرائیل بووە جێی فەرمانڕەوایەتی.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

دەریا بینی و هەڵات، ڕووباری ئوردون بەرەو پاش کشایەوە.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

چیاکان وەک بەران بازیان دا، گردەکان وەک بەرخۆلە.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

چیتە ئەی دەریا، بۆ وا هەڵدێیت؟ ئەی ئوردون، بۆ بەرەو پاش دەکشێیتەوە؟

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

ئەی چیاکان، بۆ وەک بەران باز دەدەن و ئێوەش ئەی گردەکان، وەک بەرخۆلە؟

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

ئەی زەوی لەبەردەم پەروەردگار بلەرزە، لەبەردەم خودای یاقوب،

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

ئەوەی بەردی کرد بە گۆمی ئاو، بەردەئەستێی کردە کانیاو.