Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

QUANDO Israele uscì di Egitto, [E] la casa di Giacobbe d'infra il popolo barbaro;

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Giuda fu consacrato al Signore, Israele [divenne] suo dominio.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

Il mare [lo] vide, e fuggì; Il Giordano si rivolse a ritroso.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

I monti saltarono come montoni, I colli come agnelli.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Che avesti, o mare, che tu fuggisti? [E tu], Giordano, che ti rivolgesti a ritroso?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

[E voi], monti, [che] saltaste come montoni; [E voi], colli, come agnelli?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Trema, o terra, per la presenza del Signore; Per la presenza dell'Iddio di Giacobbe;

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

Il quale mutò la roccia in guazzo d'acqua, Il macigno in fonte d'acqua.