Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

בצאת ישראל ממצרים בית יעקב מעם לעז׃

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

היתה יהודה לקדשו ישראל ממשלותיו׃

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

הים ראה וינס הירדן יסב לאחור׃

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

ההרים רקדו כאילים גבעות כבני צאן׃

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

מה לך הים כי תנוס הירדן תסב לאחור׃

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

ההרים תרקדו כאילים גבעות כבני צאן׃

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

מלפני אדון חולי ארץ מלפני אלוה יעקב׃

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

ההפכי הצור אגם מים חלמיש למעינו מים׃