< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Halleluja! Als Israel aus Ägypten auszog, Jakobs Haus aus dem Volk fremder Sprache,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
da ward Juda sein Heiligtum, Israel sein Herrschaftsgebiet.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
Das Meer sah es und floh, der Jordan wandte sich rückwärts,
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
die Berge hüpften wie Widder, die Hügel gleichwie Lämmer.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Was war dir, o Meer, daß du flohest, dir, Jordan, daß du dich rückwärts wandtest?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
(Was war euch) ihr Berge, daß ihr hüpftet wie Widder, ihr Hügel gleichwie Lämmer?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Vor dem Anblick des Herrn erbebe, du Erde, vor dem Anblick des Gottes Jakobs,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
der Felsen wandelt zum Wasserteich, Kieselgestein zum sprudelnden Quell!