< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Da Israel aus Ägypten zog, das Haus Jakob aus dem fremden Volk,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
da ward Juda sein Heiligtum, Israel seine HERRSChaft.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
Das Meer sah und floh; der Jordan wandte sich zurück;
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
die Berge hüpfeten wie die Lämmer, die Hügel wie die jungen Schafe.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Was war dir, du Meer, daß du flohest, und du Jordan, daß du dich zurückwandtest;
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
ihr Berge, daß ihr hüpfetet wie die Lämmer, ihr Hügel, wie die jungen Schafe?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Vor dem HERRN bebete die Erde, vor dem Gott Jakobs,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
der den Fels wandelte in Wassersee und die Steine in Wasserbrunnen.