< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Als Israel aus Ägypten zog, / Jakobs Haus aus fremdem Volk:
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Da ward Juda sein Heiligtum, / Israel sein Herrschaftsgebiet.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
Das Meer sah es und floh, / Der Jordan wandte sich rückwärts.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Die Berge hüpften wie Widder, / Die Hügel wie junge Schafe.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Was war dir, o Meer, daß du flohest, / Dir, Jordan, daß du dich rückwärts wandtest?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Was war euch, ihr Berge, daß ihr hüpftet wie Widder, / Ihr Hügel, wie junge Schafe?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Vor dem Herrn erbebe, du Erde, / Vor dem Antlitz des Gottes Jakobs!
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
Er wandelte Felsen in Wasserteich, / Kieselstein in sprudelnde Quellen.