Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Quand Israël sortit de l'Egypte, Quand la maison de Jacob se sépara d'un peuple barbare,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Juda devint le sanctuaire de l'Éternel, Et Israël son empire.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

A la vue du peuple de Dieu, la mer s'enfuit; Le Jourdain retourna en arrière.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

Les montagnes bondirent comme des béliers, Et les collines comme des agneaux.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Qu'avais-tu, ô mer, pour t'enfuir, Et toi, Jourdain, pour retourner en arrière?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

Pourquoi bondir comme des béliers, ô montagnes. Et vous, collines, comme des agneaux?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Terre, tremble devant le Seigneur, Devant le Dieu de Jacob,

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

Qui change le rocher en nappe d'eau, Le granit en source jaillissante.