< Зәбур 114 >

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Quand Israël sortit d'Égypte, et la maison de Jacob de chez le peuple barbare,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Juda fut le sanctuaire de Dieu, Israël devint son empire.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
La mer le vit et s'enfuit; le Jourdain retourna en arrière.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Les montagnes bondirent comme des béliers, et les collines comme des agneaux.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Qu'avais-tu, ô mer, pour t'enfuir? Et toi, Jourdain, pour retourner en arrière?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Vous, montagnes, pour bondir comme des béliers, et vous, collines, comme des agneaux?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Terre, tremble devant la face du Seigneur, devant la face du Dieu de Jacob,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
Qui change le rocher en étang, la pierre dure en sources d'eaux.

< Зәбур 114 >