Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

Quand Israël sortit d’Égypte, quand la maison de Jacob s’éloigna d’un peuple barbare,

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Juda devint son sanctuaire, Israël son domaine.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

La mer le vit et s’enfuit, le Jourdain retourna en arrière;

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

les montagnes bondirent comme des béliers, les collines comme des agneaux.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

Qu’as-tu, mer, pour t’enfuir? Jourdain, pour retourner en arrière?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

Qu’avez-vous, montagnes, pour bondir comme des béliers, et vous, collines, comme des agneaux?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Tremble, ô terre, devant la face du Seigneur, devant la face du Dieu de Jacob,

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

qui change le rocher en étang, le roc en source d’eaux.