< Зәбур 114 >

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Quand Israël est sorti d'Égypte, la maison de Jacob d'un peuple de langue étrangère,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Juda est devenu son sanctuaire, Israël sa domination.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
La mer le vit et s'enfuit. Le Jourdain a été repoussé.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Les montagnes ont sauté comme des béliers, les petites collines comme des agneaux.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Qu'est-ce qui t'a fait fuir, toi la mer? Vous, Jordan, vous avez fait demi-tour?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Vous, montagnes, que vous avez fait sauter comme des béliers? Vous êtes des petites collines, comme des agneaux?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Tremblez, terre, devant la présence du Seigneur, en présence du Dieu de Jacob,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
qui a transformé le rocher en une mare d'eau, le silex en une source d'eau.

< Зәбур 114 >