< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Kiam Izrael eliris el Egiptujo, La domo de Jakob el fremda popolo,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Tiam Jehuda fariĝis Lia sanktaĵo, Izrael Lia regno.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
La maro vidis kaj forkuris, Jordan turniĝis malantaŭen;
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
La montoj saltis kiel ŝafoj, La montetoj kiel ŝafidoj.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Kio estas al vi, ho maro, ke vi forkuris? Jordan, kial vi turniĝis malantaŭen?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Montoj, kial vi saltas kiel ŝafoj, Montetoj, kiel ŝafidoj?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Antaŭ la Sinjoro tremu, ho tero, Antaŭ la Dio de Jakob,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
Kiu ŝanĝas rokon en lagon da akvo, Graniton en akvodonan fonton.