< Зәбур 114 >

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
When Israel went forth out of Egypt, the house of Jacob from a people of a strange language:
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
Judah became his sanctuary, [and] Israel his dominion.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
The sea beheld it, and fled: the Jordan was driven backward.
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
The mountains skipped like wethers, the hills like lambs.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
What aileth thee, O sea, that thou fleest? thou, O Jordan, that thou art driven backward?
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
Ye mountains, that ye skip like wethers? ye hills, like lambs?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
At the presence of the Lord tremble, O earth, at the presence of the God of Jacob;
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
Who changeth the rock into a pool of water, the flint into a fountain of water.

< Зәбур 114 >