Зәбур 114

1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

WHEN Israel went out of Egypt, the house of Jacob from a people of strange language;

2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

Judah was his sanctuary, and Israel his dominion.

3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

The sea saw it, and fled: Jordan was driven back.

4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

The mountains skipped like rams, and the little hills like lambs.

5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

What ailed thee, O thou sea, that thou fleddest? thou Jordan, that thou wast driven back?

6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

Ye mountains, that ye skipped like rams; and ye little hills, like lambs?

7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

Tremble, thou earth, at the presence of the Lord, at the presence of the God of Jacob;

8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

Which turned the rock into a standing water, the flint into a fountain of waters.