< Зәбур 114 >
1 Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
Halleluja! Da Israel drog fra Ægypten, Jakobs Hus fra det stammende Folk,
2 Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
da blev Juda hans Helligdom, Israel blev hans Rige.
3 Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
Havet saa det og flyede, Jordan trak sig tilbage,
4 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
Bjergene sprang som Vædre, Højene hopped som Lam.
5 Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
Hvad fejler du, Hav, at du flyr, Jordan, hvi gaar du tilbage,
6 Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
hvi springer I Bjerge som Vædre, hvi hopper I Høje som Lam?
7 И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
Skælv, Jord, for HERRENS Aasyn, for Jakobs Guds Aasyn,
8 У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.
han, som gør Klipper til Vanddrag, til Kildevæld haarden Flint!