Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

alleluia laudate pueri Dominum laudate nomen Domini

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

sit nomen Domini benedictum ex hoc nunc et usque in saeculum

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

a solis ortu usque ad occasum laudabile nomen Domini

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

excelsus super omnes gentes Dominus super caelos gloria eius

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

quis sicut Dominus Deus noster qui in altis habitat

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

et humilia respicit in caelo et in terra

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

suscitans a terra inopem et de stercore erigens pauperem

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

ut conlocet eum cum principibus cum principibus populi sui

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

qui habitare facit sterilem in domo matrem filiorum laetantem