Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Alleluja. Laudate, pueri, Dominum; laudate nomen Domini.

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Sit nomen Domini benedictum ex hoc nunc et usque in sæculum.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

A solis ortu usque ad occasum laudabile nomen Domini.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Excelsus super omnes gentes Dominus, et super cælos gloria ejus.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Quis sicut Dominus Deus noster, qui in altis habitat,

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

et humilia respicit in cælo et in terra?

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

Suscitans a terra inopem, et de stercore erigens pauperem:

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

ut collocet eum cum principibus, cum principibus populi sui.

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

Qui habitare facit sterilem in domo, matrem filiorum lætantem.