Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

主をほめたたえよ。主のしもべたちよ、ほめたたえよ。主のみ名をほめたたえよ。

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

今より、とこしえに至るまで主のみ名はほむべきかな。

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

日のいずるところから日の入るところまで、主のみ名はほめたたえられる。

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

主はもろもろの国民の上に高くいらせられ、その栄光は天よりも高い。

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

われらの神、主にくらぶべき者はだれか。主は高き所に座し、

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

遠く天と地とを見おろされる。

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

主は貧しい者をちりからあげ、乏しい者をあくたからあげて、

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

もろもろの君たちと共にすわらせ、その民の君たちと共にすわらせられる。

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

また子を産まぬ女に家庭を与え、多くの子供たちの喜ばしい母とされる。主をほめたたえよ。