< Зәбур 113 >
1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!
ALLELUIA. Lodate, servitori del Signore, Lodate il Nome del Signore.
2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!
Sia benedetto il nome del Signore, Da ora in eterno.
3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!
Il nome del Signore è lodato Dal sol levante, infino al ponente.
4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.
Il Signore [è] eccelso sopra tutte le nazioni, La sua gloria [è] sopra i cieli.
5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,
Chi [è] simile al Signore Iddio nostro, Il quale abita ne' luoghi altissimi?
6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?
Che riguarda abbasso In cielo ed in terra;
7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;
Che rileva il misero dalla polvere, [Ed] innalza il povero dallo sterco;
8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;
Per farlo sedere co' principi, Co' principi del suo popolo;
9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!
Che fa abitare in famiglia la donna sterile, [Facendola] diventar lieta madre di figliuoli? Alleluia.