Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Lodate, servi del Signore, lodate il nome del Signore. Alleluia.

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Sia benedetto il nome del Signore, ora e sempre.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Dal sorgere del sole al suo tramonto sia lodato il nome del Signore.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Su tutti i popoli eccelso è il Signore, più alta dei cieli è la sua gloria.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Chi è pari al Signore nostro Dio che siede nell'alto

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

e si china a guardare nei cieli e sulla terra?

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

Solleva l'indigente dalla polvere, dall'immondizia rialza il povero,

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

per farlo sedere tra i principi, tra i principi del suo popolo.

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

Fa abitare la sterile nella sua casa quale madre gioiosa di figli.