< Зәбур 113 >
1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!
Hallelujah! Lobet, ihr Knechte des HERRN, lobet den Namen des HERRN!
2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!
Gepriesen sei der Name des HERRN von nun an bis in Ewigkeit!
3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!
Vom Aufgang der Sonne bis zum Niedergang sei gelobt der Name des HERRN!
4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.
Der HERR ist erhaben über alle Heiden, seine Herrlichkeit ist höher als der Himmel.
5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,
Wer ist wie der HERR, unser Gott, der in solcher Höhe thront?
6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?
Der so tief heruntersieht, auf den Himmel und auf die Erde;
7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;
der den Geringen aufrichtet aus dem Staub und den Armen erhöht aus dem Kot,
8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;
daß er ihn setze neben Fürsten, neben die Fürsten seines Volks;
9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!
der die Unfruchtbare im Hause wohnen macht, daß sie eine fröhliche Mutter von Kindern wird. Hallelujah!