< Зәбур 113 >

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!
Halleluja! Lobet, ihr Knechte des HERRN, lobet den Namen des HERRN!
2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!
Gepriesen sei der Name des HERRN von nun an bis in Ewigkeit!
3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!
Vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang sei gelobt der Name des HERRN!
4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.
Erhaben über alle Völker ist der HERR, den Himmel überragt seine Herrlichkeit!
5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,
Wer ist dem HERRN gleich, unserm Gott, der da thront in der Höhe,
6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?
der niederschaut in die Tiefe, im Himmel und auf Erden?
7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;
Er hebt aus dem Staub den Geringen empor und erhöht aus dem Schmutz den Armen,
8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;
um ihn sitzen zu lassen neben Edlen, neben den Edlen seines Volks.
9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!
Er verleiht der kinderlosen Gattin Hausrecht, macht sie zur fröhlichen Mutter von Kindern. Halleluja!

< Зәбур 113 >