Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Halleluja! Lobet, ihr Knechte des HERRN, lobet den Namen des HERRN!

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Gelobet sei des HERRN Name von nun an bis in Ewigkeit!

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang sei gelobet der Name des HERRN!

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Der HERR ist hoch über alle Heiden; seine Ehre gehet, soweit der Himmel ist.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Wer ist, wie der HERR, unser Gott? Der sich so hoch gesetzt hat

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

und auf das Niedrige siehet im Himmel und auf Erden;

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

der den Geringen aufrichtet aus dem Staube und erhöhet den Armen aus dem Kot,

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

daß er ihn setze neben die Fürsten, neben die Fürsten seines Volks;

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

der die Unfruchtbare im Hause wohnen macht, daß sie eine fröhliche Kindermutter wird. Halleluja!