Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Rühmet Jah! Rühmet, ihr Knechte Jahwes, rühmet den Namen Jahwes!

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Der Name Jahwes sei gepriesen von nun an bis in Ewigkeit.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang sei der Name Jahwes gerühmt!

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Jahwe ist erhaben über alle Völker, den Himmel überragt seine Herrlichkeit.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Wer gleicht Jahwe, unserem Gott, der da hoch thront,

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

der tief herabschaut, im Himmel und auf Erden;

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

der den Geringen aus dem Staube aufrichtet, den Armen aus dem Kot erhebt,

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

daß er ihn neben den Edlen sitzen lasse, den Edlen seines Volks,

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

der die Unfruchtbare, die ohne Familie dastand, als Mutter der Kinder fröhlich wohnen läßt. Rühmet Jah!