< Зәбур 113 >
1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!
Louez l'Eternel. Louez, vous serviteurs de l'Eternel, louez le Nom de l’Eternel.
2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!
Le Nom de l’Eternel soit béni dès maintenant et à toujours.
3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!
Le Nom de l’Eternel est digne de louange depuis le soleil levant jusqu’au soleil couchant.
4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.
L'Eternel est élevé par-dessus toutes les nations, sa gloire est par-dessus les cieux.
5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,
Qui est semblable à l'Eternel notre Dieu, lequel habite aux lieux très-hauts?
6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?
Lequel s'abaisse pour regarder aux cieux, et en la terre.
7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;
Lequel relève l'affligé de la poudre, et retire le pauvre de dessus le fumier,
8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;
Pour le faire asseoir avec les principaux, avec les principaux, [dis-je], de son peuple;
9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!
Lequel donne une famille à la femme qui était stérile, [la rendant] mère d'enfants, [et] joyeuse. Louez l'Eternel.