Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Halleluja! Ylistäkää, te Herran palvelijat, ylistäkää Herran nimeä.

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Siunattu olkoon Herran nimi nyt ja iankaikkisesti.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Auringon noususta sen laskuun saakka olkoon Herran nimi ylistetty.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Herra on korkea yli kaikkien pakanakansain, yli taivasten kohoaa hänen kunniansa.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Kuka on niinkuin Herra, meidän Jumalamme, joka korkealla asuu

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

ja katsoo syvälle-taivaassa ja maassa?

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

Hän, joka tomusta nostaa alhaisen, korottaa loasta köyhän

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

asettaaksensa hänet ruhtinasten rinnalle, hänen kansansa ruhtinasten rinnalle,

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

joka antaa hedelmättömän asua kodissa, iloisena lasten äitinä! Halleluja!