Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Halleluja! Kiittäkäät te, Herran palveliat, kiittäkäät Herran nimeä!

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Kiitetty olkoon Herran nimi, nyt ja ijankaikkisesti!

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Auringon koitosta hänen laskemiseensa asti olkoon Herran nimi kiitetty!

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Herra on korkia ylitse kaikkein pakanain, ja hänen kunniansa ylitse taivasten.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Kuka on niinkuin Herra meidän Jumalamme, joka niin korkialla asuu?

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

Ja kuitenkin katsoo alimmaisia taivaassa ja maassa;

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

Joka köyhän tomusta ylentää, ja vaivaisen loasta korottaa,

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

Istuttaaksensa häntä päämiesten sivuun, kansansa päämiesten sivuun;

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

Joka hedelmättömät saattaa huoneesen asumaan, että hän riemuiseksi lasten äidiksi tulee. Halleluja!