Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Hallelujah. Praise, O ye servants of the Lord, praise ye the name of the Lord.

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Let the name of the Lord be blessed from this time forth and for evermore.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

From the rising of the sun unto his going down the name of the Lord is praised.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

High above all nations is the Lord, above the heavens is his glory.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Who is like the Lord our God, who dwelleth on high?

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

Who condescendeth to view what is done in the heavens, and on the earth?

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

He raiseth up out of the dust the poor, from the dunghill he lifteth up the needy:

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

That he may set him with princes, even with the princes of his people.

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

He causeth the barren woman to dwell in the midst of [her] household, the joyful mother of children. Hallelujah.