< Зәбур 113 >
1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!
Hallelujah. Praise, O ye servants of the LORD, praise the name of the LORD.
2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!
Blessed be the name of the LORD from this time forth and for ever.
3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!
From the rising of the sun unto the going down thereof the LORD'S name is to be praised.
4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.
The LORD is high above all nations, His glory is above the heavens.
5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,
Who is like unto the LORD our God, that is enthroned on high,
6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?
That looketh down low upon heaven and upon the earth?
7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;
Who raiseth up the poor out of the dust, and lifteth up the needy out of the dunghill;
8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;
That He may set him with princes, even with the princes of His people.
9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!
Who maketh the barren woman to dwell in her house as a joyful mother of children. Hallelujah.