Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Let the Lord be praised. O you servants of the Lord, give praise to the name of the Lord.

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Let blessing be on the name of the Lord, from this time and for ever.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

From the coming up of the sun to its going down, the Lord's name is to be praised.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

The Lord is high over all nations, and his glory is higher than the heavens.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Who is like the Lord our God, who is seated on high,

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

Looking down on the heavens, and on the earth?

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

He takes the poor man out of the dust, lifting him up from his low position;

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

To give him a place among the rulers, even with the rulers of his people.

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

He gives the unfertile woman a family, making her a happy mother of children. Give praise to the Lord.