Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Halleluja! Looft, dienaars van Jahweh, Looft Jahweh’s Naam!

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Gezegend zij de Naam van Jahweh Van nu af tot in eeuwigheid;

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Van de opgang tot de ondergang der zon Zij de Naam van Jahweh geprezen!

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Hoog boven alle volkeren is Jahweh verheven, Hoog boven de hemelen zijn glorie!

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Wie is Jahweh gelijk, onzen God: Die troont in de hoogte,

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

En schouwt in de diepte, In hemel en aarde?

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

Den geringe verheft Hij uit het stof, Den arme beurt Hij uit het slijk:

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

Om hem een plaats bij de vorsten te geven, Bij de vorsten van zijn volk;

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

En de onvruchtbare herstelt Hij in ere, Als een blijde moeder van zonen!