Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Halleluja! Pris, I HERRENS Tjenere, pris HERRENS Navn!

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

HERRENS Navn være lovet fra nu og til evig Tid;

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge være HERRENS Navn lovpriset!

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Over alle Folk er HERREN ophøjet, hans Herlighed højt over Himlene.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Hvo er som HERREN vor Gud, som rejste sin Trone i det høje

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

og skuer ned i det dybe — i Himlene og paa Jorden —

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

som rejser den ringe af Støvet, løfter den fattige op af Skarnet

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

og sætter ham mellem Fyrster, imellem sit Folks Fyrster,

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

han, som lader barnløs Hustru sidde som lykkelig Barnemoder!