Зәбур 112

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигардин әйминидиған, Униң әмирлирини зор хурсәнлик дәп билидиған адәм бәхитликтур!

Alléluia! Heureux l'homme qui craint l'Éternel, et a un grand goût pour ses commandements!

2 Униң нәсли зиминда туруп күч-қудрәтлик болиду; Дурусларниң дәври бәхитлик болиду.

Sa race sera puissante sur la terre, et la postérité du juste sera bénie.

3 Униң өйидә дөләт һәм байлиқлар болиду; Һәққанийлиғи мәңгүгә туриду.

L'aisance et la richesse sont dans sa maison, et sa justice demeure éternellement.

4 Қараңғулуқта турған дурус адәмгә нур пәйда болиду; У шәпқәтлик, рәһимдил һәм һәққанийдур.

Dans les ténèbres la lumière se lève pour le juste; il est miséricordieux, clément et juste.

5 Хәйрхаһ, өтнә берип туридиған адәмниң бәхити болиду; У өз ишлирини адиллиқ билән жүргүзиду.

Le bonheur est pour celui qui donne et qui prête, qui pour soutenir sa cause se fonde sur le droit.

6 Бәрһәқ, у әбәдий тәвритилмәйду; Һәққаний адәм мәңгүгә әслиниду.

Car il n'est jamais ébranlé, et l'homme de bien laisse une mémoire éternelle.

7 У шум хәвәрдин қорқмайду; Униң көңли тоқ һалда, Пәрвәрдигарға таянған.

Il ne redoute point un message funeste; son cœur est ferme, il se confie dans l'Éternel;

8 Дили мәһкәм қилинған, у қорқмайду; Ахирида у рәқиплириниң мәғлубийитини көриду.

son cœur a de l'assurance, il est sans crainte, attendant que ses ennemis réjouissent ses regards.

9 У өзиниңкини мәртләрчә тарқатқан, Йоқсулларға бериду; Униң һәққанийлиғи мәңгүгә туриду; Униң мүңгүзи иззәт-шөһрәт билән көтирилиду.

Il distribue, il donne aux indigents; sa justice demeure éternellement; sa tête se lève avec gloire.

10 Рәзил адәм буни көрүп чидимайду, Чишлирини ғуҗурлитиду, у ерип кетиду; Рәзилләрниң арзу-һәвиси йоқитилиду.

L'impie en est témoin et il s'en chagrine, il grince des dents et se consume; les souhaits de l'impie sont mis à néant.