Зәбур 110

1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар мениң Рәббимгә: — «Мән сениң дүшмәнлириңни тәхтипәриң қилғичә, Оң йенимда олтарғин» — деди.

לדוד מזמור נאם יהוה לאדני שב לימיני עד אשית איביך הדם לרגליך׃

2 Пәрвәрдигар қудритиңни көрситидиған шаһанә һасаңни Зиондин узитиду; Дүшмәнлириң арисида һөкүм сүргин!

מטה עזך ישלח יהוה מציון רדה בקרב איביך׃

3 Күчүңни көрситидиған күндә, Өз хәлқиң халис қурбанлиқ кәби пида болиду; Муқәддәс һәйвитиңдә, Шу яшлиқ дәвриңдикидәк, Саңа һазирму шәбнәмләр сәһәрниң балиятқусидин йеңи чиққандәк чүшиду;

עמך נדבת ביום חילך בהדרי קדש מרחם משחר לך טל ילדתיך׃

4 Пәрвәрдигар шундақ қәсәм ичти, Һәм буниңдин янмайду: — «Сән әбәдил-әбәткичә Мәлкизәдәкниң типидики бир каһиндурсән».

נשבע יהוה ולא ינחם אתה כהן לעולם על דברתי מלכי צדק׃

5 Оң тәрипиңдә болған Рәб ғәзивини көрсәткән күндә падишаларни уруп парә-парә қиливетиду;

אדני על ימינך מחץ ביום אפו מלכים׃

6 У әлләр арисида сотлайду; Җай-җайларни җәсәтләр билән толдуриду; Кәң зиминниң бешини яриду;

ידין בגוים מלא גויות מחץ ראש על ארץ רבה׃

7 У йолда ериқтин су ичиду; У шуңа кишиниң бешини йөлигүчи болиду.

מנחל בדרך ישתה על כן ירים ראש׃