Зәбур 110

1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар мениң Рәббимгә: — «Мән сениң дүшмәнлириңни тәхтипәриң қилғичә, Оң йенимда олтарғин» — деди.

The Lord said to my Lord: Sit thou at my right hand: Until I make thy enemies thy footstool.

2 Пәрвәрдигар қудритиңни көрситидиған шаһанә һасаңни Зиондин узитиду; Дүшмәнлириң арисида һөкүм сүргин!

The Lord will send forth the sceptre of thy power out of Sion: rule thou in the midst of thy enemies.

3 Күчүңни көрситидиған күндә, Өз хәлқиң халис қурбанлиқ кәби пида болиду; Муқәддәс һәйвитиңдә, Шу яшлиқ дәвриңдикидәк, Саңа һазирму шәбнәмләр сәһәрниң балиятқусидин йеңи чиққандәк чүшиду;

With thee is the principality in the day of thy strength: in the brightness of the saints: from the womb before the day star I begot thee.

4 Пәрвәрдигар шундақ қәсәм ичти, Һәм буниңдин янмайду: — «Сән әбәдил-әбәткичә Мәлкизәдәкниң типидики бир каһиндурсән».

The Lord hath sworn, and he will not repent: Thou art a priest for ever according to the order of Melchisedech.

5 Оң тәрипиңдә болған Рәб ғәзивини көрсәткән күндә падишаларни уруп парә-парә қиливетиду;

The Lord at thy right hand hath broken kings in the day of his wrath.

6 У әлләр арисида сотлайду; Җай-җайларни җәсәтләр билән толдуриду; Кәң зиминниң бешини яриду;

He shall judge among nations, he shall fill ruins: he shall crush the heads in the land of the many.

7 У йолда ериқтин су ичиду; У шуңа кишиниң бешини йөлигүчи болиду.

He shall drink of the torrent in the way: therefore shall he lift up the head.