Зәбур 11

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигарни башпанаһим қилдим; Әнди силәр қандақму маңа: «Қуштәк өз теғиңға учуп қач!

Pour la fin, psaume de David. Je me confie dans le Seigneur: comment dites-vous à mon âme: Émigré sur la montagne comme un passereau?

2 Чүнки мана, рәзилләр каманни тартип, Қараңғулуқтин көңли дурусларға қаритип атмақчи болуп, Улар оқни киричқа селип қойди;

Parce que voilà que les pécheurs ont tendu un arc; ils ont préparé leurs flèches dans un carquois, pour percer dans les ténèbres les hommes droits de cœur.

3 «Һуллар һалак қилинса, Әнди һәққанийлар немиму қилар?»» — дәватисиләр?

Parce que, ce que vous avez établi, ils l’ont détruit; mais le juste, qu’a-t-il fait?

4 Пәрвәрдигар Өзиниң муқәддәс ибадәтханисидидур, Пәрвәрдигарниң тәхти асманлардидур; У нәзәр салиду, Униң сәзгүр көзлири инсан балилирини күзитип, синайду.

Le Seigneur est dans son saint temple; le Seigneur, son trône est dans le ciel. Ses yeux observent le pauvre: ses paupières interrogent les enfants des hommes.

5 Пәрвәрдигар һәққаний адәмни синайду; Рәзилләргә вә зораванлиққа хуштарларға у ич-ичидин нәпрәтлиниду.

Le Seigneur interroge le juste et l’impie; mais celui qui aime l’iniquité hait son âme.

6 У рәзилләргә қапқанлар, от вә гуңгутни яғдуриду; Пижғирим қизиқ шамал уларниң қәдәһидики несивиси болиду.

Il fera pleuvoir sur les pécheurs des pièges; le feu, le soufre et le vent des tempêtes sont la part de leur calice.

7 Чүнки Пәрвәрдигар һәққанийдур; Һәққанийлиқ Униң амриғидур; Көңли дуруслар Униң дидарини көриду.

Car le Seigneur est juste et il aime la justice: son visage a vu l’équité.