Зәбур 11

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигарни башпанаһим қилдим; Әнди силәр қандақму маңа: «Қуштәк өз теғиңға учуп қач!

For the leader. Of David. In the Lord I take refuge. How can you tell me to flee like a bird to the mountains?

2 Чүнки мана, рәзилләр каманни тартип, Қараңғулуқтин көңли дурусларға қаритип атмақчи болуп, Улар оқни киричқа селип қойди;

‘See! The wicked are bending the bow, their arrow is set on the string, to shoot from the shadows at the upright in heart.

3 «Һуллар һалак қилинса, Әнди һәққанийлар немиму қилар?»» — дәватисиләр?

In this tearing down of foundations what good can a good person do?’

4 Пәрвәрдигар Өзиниң муқәддәс ибадәтханисидидур, Пәрвәрдигарниң тәхти асманлардидур; У нәзәр салиду, Униң сәзгүр көзлири инсан балилирини күзитип, синайду.

The Lord in his holy temple, the Lord in heaven, enthroned. His eyes watch the world, they see everyone.

5 Пәрвәрдигар һәққаний адәмни синайду; Рәзилләргә вә зораванлиққа хуштарларға у ич-ичидин нәпрәтлиниду.

The Lord examines the righteous and wicked, and the lover of violence he hates.

6 У рәзилләргә қапқанлар, от вә гуңгутни яғдуриду; Пижғирим қизиқ шамал уларниң қәдәһидики несивиси болиду.

On the wicked he rains coals of fire and brimstone, and their drink will be scorching wind.

7 Чүнки Пәрвәрдигар һәққанийдур; Һәққанийлиқ Униң амриғидур; Көңли дуруслар Униң дидарини көриду.

For the Lord is just, and justice he loves; so the upright will see his face.