Зәбур 11

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигарни башпанаһим қилдим; Әнди силәр қандақму маңа: «Қуштәк өз теғиңға учуп қач!

Katoeng kruek zaehoikung hanah, David ih Saam laa. Kai loe Angraeng khaeah ni kam ha: tipongah, Tavaa baktiah nangmah ih mae ah azawk lai ah, tiah ka muithla hanah na naa loe?

2 Чүнки мана, рәзилләр каманни тартип, Қараңғулуқтин көңли дурусларға қаритип атмақчи болуп, Улар оқни киричқа селип қойди;

Khenah, kasae kami loe kalii to takoih moe, katoeng kaminawk palung thuem ah kah hanah, anghawk o moe, kalii qui nuiah palaa to koeng o coek boeh.

3 «Һуллар һалак қилинса, Әнди һәққанийлар немиму қилар?»» — дәватисиләр?

Nihcae angdoethaih ahmuen to paro pae ving nahaeloe, katoeng kami loe timaw sah thai tih boeh?

4 Пәрвәрдигар Өзиниң муқәддәс ибадәтханисидидур, Пәрвәрдигарниң тәхти асманлардидур; У нәзәр салиду, Униң сәзгүр көзлири инсан балилирини күзитип, синайду.

Angraeng loe kaciim tempul thungah oh moe, Angraeng ih angraeng tangkhang loe van ah oh: kami capanawk to mik hoiah a khet moe, a mikhin hoiah nihcae to tanoek.

5 Пәрвәрдигар һәққаний адәмни синайду; Рәзилләргә вә зораванлиққа хуштарларға у ич-ичидин нәпрәтлиниду.

Angraeng mah katoeng kami to tanoek: toe anih ih muithla mah loe kasae hoi poeksae kaminawk to hnukma.

6 У рәзилләргә қапқанлар, от вә гуңгутни яғдуриду; Пижғирим қизиқ шамал уларниң қәдәһидики несивиси болиду.

Anih mah kasae kaminawk nuiah hmai kamngaeh, kaat hmai hoi angbaeh thlung kamngaeh hoi kabae parai takhi kasae to krahsak tih, hae loe nihcae naek han koi taham ah om tih.

7 Чүнки Пәрвәрдигар һәққанийдур; Һәққанийлиқ Униң амриғидур; Көңли дуруслар Униң дидарини көриду.

Angraeng loe toeng pongah, toenghaih to koeh; katoeng kaminawk loe anih ih mikhmai to hnu o tih.