Зәбур 109

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!

Jusqu'à la Fin, psaume de David. Dieu, ne passe point ma louange sous silence;

2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.

car la bouche des pécheurs, la bouche des fourbes est ouverte contre moi.

3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.

Ils ont parlé de moi avec une langue perfide; ils m'ont enveloppé de paroles de haine, et ils m'ont attaqué sans sujet.

4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.

Au lieu de m'aimer, ils me calomnient; et moi je priais;

5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.

Et ils m'ont rendu le mal pour le bien, la haine pour l'amitié.

6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.

Établis sur mon ennemi un pécheur, et que le démon se tienne à sa droite.

7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.

Lorsqu'on le jugera, qu'il s'en aille condamné, et que sa prière soit imputée à péché.

8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.

Que ses jours soient abrégés, et qu'un autre reçoive sa dignité.

9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.

Que ses fils deviennent orphelins, et sa femme veuve.

10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.

Que ses enfants errent sans asile, qu'ils mendient, qu'ils soient chassés de leurs habitations.

11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.

Qu'un usurier extorque tout son bien, et que des étrangers bâtissent sur ses travaux.

12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.

Qu'il ne lui reste personne pour protecteur, personne qui ait pitié de ses orphelins.

13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.

Que ses enfants aillent à leur perte, et qu'en une seule génération son nom soit effacé.

14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.

Que le souvenir de l'iniquité de ses pères revive devant le Seigneur; et que le péché de sa mère ne soit point effacé.

15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.

Qu'ils soient toujours devant le Seigneur, et que leur mémoire périsse sur la terre,

16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.

En punition de ce qu'il n'a point songé à faire miséricorde,

17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.

Et qu'il a poursuivi, pour le mettre à mort, un homme pauvre, mendiant, et plein de componction.

18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;

Il a aimé la malédiction, et elle viendra sur lui; il n'a point désiré la bénédiction, et elle s'éloignera de lui. Il s'est revêtu de la malédiction comme d'une tunique, et elle a pénétré comme l'eau dans ses entrailles, comme l'huile dans ses os.

19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.

Qu'elle soit pour lui comme le manteau dont il s'enveloppe, et comme la ceinture dont il est ceint toujours.

20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!

Telle sera la peine de ceux qui me calomnient devant Dieu, et qui disent des méchancetés contre mon âme.

21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;

Et toi, Seigneur, Seigneur, agis envers moi pour l'amour de ton nom; car ta miséricorde est douce. Protège-moi,

22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.

Parce que je suis pauvre et nécessiteux, et que mon cœur est troublé au dedans de moi.

23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.

Je m'en vais comme l'ombre quand elle décline, et j'ai été ballotté comme une nuée de sauterelles.

24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.

Mes genoux ont été énervés par le jeûne, et ma chair s'est altérée, faute d'huile.

25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.

Et moi, je suis devenu un opprobre pour mes ennemis; ils m'ont vu, et ont secoué la tête.

26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;

Secours-moi, Seigneur mon Dieu, et sauve-moi selon ta miséricorde.

27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.

Et qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Seigneur, qui as agi.

28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!

Ils maudiront, et tu béniras; que ceux qui m'attaqueront soient confondus, et ton serviteur sera réjoui.

29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.

Que nos calomniateurs soient couverts de honte, et enveloppés de honte comme d'un double manteau.

30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;

Je rendrai gloire au Seigneur de toute la force de ma bouche, et je le louerai au milieu de la multitude,

31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.

Parce qu'il s'est placé à la droite du pauvre, pour me sauver de ceux qui persécutaient mon âme.