< Зәбур 109 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
To the Chief Musician. David’s. A Melody. O God of my praise, do not be silent;
2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
For, the mouth of the lawless one and the mouth of the deceiver, against me, are open, They have spoken to me with false tongue;
3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
And, with words of hatred, have they surrounded me, and have made war upon me without cause:
4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
For my love, they have been accusing me, while, I, was at prayer:
5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
Yea they have returned unto me—Evil for good; and, Hatred for my love.
6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
Set in charge over him, one who is lawless, and let, an accuser, stand at his right hand;
7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
When he is judged, let him go out condemned, and let, his own petition, become a sin;
8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
Let his days become few, his overseership, let another take;
9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
Let his children become fatherless, and his wife a widow;
10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
Let his children, wander about, and beg, Let them be driven out of their ruins;
11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
Let the creditor take aim at all that he hath, and let strangers prey on the fruit of his toil;
12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
Let him have no one to continue lovingkindness, and there be none to favour his fatherless children;
13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
Let his posterity be for cutting off, In another generation, let their name be wiped out;
14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
Remembered be the iniquity of his fathers against Yahweh, and, the sin of his mother, let it not be wiped out;
15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
Let them be before Yahweh continually, and let the memory of them, be cut off out of the earth.
16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
Because that he remembered not to show lovingkindness, but pursued the man that was oppressed and needy, that, the downhearted, he might slay.
17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
Because he loved cursing, May it have come upon him, Because he delighted not in blessing, May it have kept far from him;
18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
Because he clothed himself in cursing as his outer garment, therefore may it have entered like water into his inward part, and like oil into his bones;
19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
Be it his, as a garment he shall wrap round him, and for a girdle he shall, at all times, gird on:
20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
This, be the reward of mine accusers, from Yahweh, even of them who are speaking wrongfully against my life.
21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
But, thou, Yahweh, Adonay, deal effectually with me, for the sake of thy Name, Since good is thy lovingkindness, O rescue me;
22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
For, oppressed and needy, I am, and, my heart, is wounded within me.
23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
As a shadow when it stretcheth out, I am gone, I am shaken off like the locust;
24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
My knees, tremble from fasting, and, my flesh, faileth of fatness:
25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
So, I, am become a reproach for them, They see me, they shake their head.
26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
Help me! O Yahweh my God, Save me, according to thy lovingkindness:
27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
That they may know that, Thine own hand, this is, Thou, Yahweh, hast done it.
28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
They, may curse if, thou, wilt bless, —Mine assailants, shall be ashamed, but, thy servant, shall rejoice;
29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
Mine accusers shall be clothed with confusion, and shall wrap about them, like a cloak, their own shame.
30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
I will thank Yahweh loudly with my mouth, Yea, in the midst of multitudes, will I praise him;
31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
Because he standeth at the right hand of the needy, To save, from them who would pass sentence on his life.

< Зәбур 109 >