Зәбур 109
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
For the Chief Musician. A Psalm of David. Hold not thy peace, O God of my praise;
2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
For the mouth of the wicked and the mouth of deceit have they opened against me: they have spoken unto me with a lying tongue.
3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
They compassed me about also with words of hatred, and fought against me without a cause.
4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
For my love they are my adversaries: but I [give myself unto] prayer.
5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
Set thou a wicked man over him: and let an adversary stand at his right hand.
7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
When he is judged, let him come forth guilty; and let his prayer be turned into sin.
8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
Let his days be few; [and] let another take his office.
9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
Let his children be fatherless, and his wife a widow.
10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
Let his children be vagabonds, and beg; and let them seek [their bread] out of their desolate places.
11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
Let the extortioner catch all that he hath; and let strangers make spoil of his labour.
12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
Let there be none to extend mercy unto him; neither let there be any to have pity on his fatherless children.
13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
Let his posterity be cut off; in the generation following let their name be blotted out.
14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
Let the iniquity of his fathers be remembered with the LORD; and let not the sin of his mother be blotted out.
15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
Let them be before the LORD continually, that he may cut off the memory of them from the earth.
16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
Because that he remembered not to shew mercy, but persecuted the poor and needy man, and the broken in heart, to slay [them].
17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
Yea, he loved cursing, and it came unto him; and he delighted not in blessing, and it was far from him.
18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
He clothed himself also with cursing as with his garment, and it came into his inward parts like water, and like oil into his bones. Let it be unto him as the raiment
19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
wherewith he covereth himself, and for the girdle wherewith he is girded continually.
20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
This is the reward of mine adversaries from the LORD, and of them that speak evil against my soul.
21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
But deal thou with me, O GOD the Lord, for thy name’s sake: because thy mercy is good, deliver thou me,
22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
I am gone like the shadow when it declineth: I am tossed up and down as the locust.
24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
My knees are weak through fasting; and my flesh faileth of fatness.
25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
I am become also a reproach unto them: when they see me, they shake their head.
26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
Help me, O LORD my God; O save me according to thy mercy:
27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
That they may know that this is thy hand; [that] thou, LORD, hast done it.
28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
Let them curse, but bless thou: when they arise, they shall be ashamed, but thy servant shall rejoice.
29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
Let mine adversaries be clothed with dishonour, and let them cover themselves with their own shame as with a mantle.
30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
I will give great thanks unto the LORD with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.
31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
For he shall stand at the right hand of the needy, to save him from them that judge his soul.
