< Зәбур 109 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
They have surrounded me about, And they fight me without cause.
4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
For my love they oppose me, and I—prayer!
5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
And they set against me evil for good, And hatred for my love.
6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
His days are few, another takes his oversight,
9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
His sons are fatherless, and his wife a widow.
10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.

< Зәбур 109 >