< Зәбур 109 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
For the music director. A psalm of David. God, the one I praise, please don't remain silent,
2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
because wicked and deceitful people are attacking me, telling lies about me.
3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
They surround me with words of hate, fighting against me for no reason.
4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
I love them, but they respond with hostility towards me, even while I'm praying for them!
5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
They pay me back with evil instead of good, with hatred instead of love.
6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
“Appoint someone wicked over him. Have someone stand as an accuser against him.
7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
When he is judged and sentenced, may he be found guilty. Let his prayers be counted as sins.
8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
May his life be short; let someone else take over his position.
9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
May his children be left fatherless, and his wife become a widow.
10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
May his children be homeless, wandering beggars, driven from their ruined houses.
11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
May creditors seize all that he owns; may strangers take all that he worked for.
12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
May no one be kind to him; may no one take pity on his fatherless children.
13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
May his descendants die; may his family name be wiped out in the next generation.
14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
May the Lord be reminded of the sins of his fathers; may his mother's sins not be blotted out.
15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
May their sins be constantly before the Lord; may his name be totally forgotten by people.
16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
For he didn't think to be kind to others, instead he harassed and killed the poor, the needy, the brokenhearted.
17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
He loved to put a curse on others—let it come back on him. He had no time for blessings—so may he never receive any.
18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
He cursed as often as he got dressed. May his curses go into him like the water he drinks, like the olive oil he rubs on his skin that enters his bones.
19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
May his curses stick to him like clothing, may they be pulled tight around him like a belt.”
20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
May all this be the punishment of the Lord on my enemies, on those who speak evil of me.
21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
But treat me well, Lord God, because of your own reputation. Save me because you are faithful and good.
22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
For I am poor and needy, and my heart is breaking.
23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
I am fading away like an evening shadow; I am like a locust that is shaken off.
24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
I am so weak from lack of food that my legs give way; my body is just skin and bones.
25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
People ridicule me—they look at me and shake their heads!
26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
Help me, Lord my God; save me because of your trustworthy love.
27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
May they recognize that this is what you are doing—that you are the one who saves me.
28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
When they curse me, you will bless me. When they attack me, you will defeat them. And I, your servant, will be happy.
29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
May those who accuse me be clothed with disgrace; may they cover themselves with a cloak of shame.
30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
But I will keep on thanking the Lord, praising him to everyone around me.
31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
For he takes a stand to defend the needy, to save them from those who condemn them.

< Зәбур 109 >