Зәбур 109

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!

To the chief Musician. Of David. A Psalm. O God of my praise, be not silent:

2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.

For the mouth of the wicked [man] and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue,

3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.

And with words of hatred have they encompassed me; and they fight against me without a cause.

4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.

For my love they are mine adversaries; but I [give myself unto] prayer.

5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.

And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.

6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.

Set a wicked [man] over him, and let [the] adversary stand at his right hand;

7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.

When he shall be judged, let him go out guilty, and let his prayer become sin;

8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.

Let his days be few, let another take his office;

9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.

Let his sons be fatherless, and his wife a widow;

10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.

Let his sons be vagabonds and beg, and let them seek [their bread] far from their desolate places;

11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.

Let the usurer cast the net over all that he hath, and let strangers despoil his labour;

12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.

Let there be none to extend kindness unto him, neither let there be any to favour his fatherless children;

13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.

Let his posterity be cut off; in the generation following let their name be blotted out:

14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.

Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out;

15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.

Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth:

16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.

Because he remembered not to shew kindness, but persecuted the afflicted and needy man, and the broken in heart, to slay him.

17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.

And he loved cursing; so let it come unto him. And he delighted not in blessing; and let it be far from him.

18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;

And he clothed himself with cursing like his vestment; so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones;

19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.

Let it be unto him as a garment with which he covereth himself, and for a girdle wherewith he is constantly girded.

20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!

Let this be the reward of mine adversaries from Jehovah, and of them that speak evil against my soul.

21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;

But do thou for me, Jehovah, Lord, for thy name's sake; because thy loving-kindness is good, deliver me:

22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.

For I am afflicted and needy, and my heart is wounded within me.

23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.

I am gone like a shadow when it lengtheneth; I am tossed about like the locust;

24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.

My knees are failing through fasting, and my flesh hath lost its fatness;

25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.

And I am become a reproach unto them; [when] they look upon me they shake their heads.

26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;

Help me, Jehovah my God; save me according to thy loving-kindness:

27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.

That they may know that this is thy hand; that thou, Jehovah, hast done it.

28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!

Let them curse, but bless thou; when they rise up, let them be ashamed, and let thy servant rejoice.

29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.

Let mine adversaries be clothed with confusion, and let them cover themselves with their shame as with a mantle.

30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;

I will greatly celebrate Jehovah with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.

31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.

For he standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.