Зәбур 109
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
Hold not thy peace, O God of my praise,
2 Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
for they have opened against me the mouth of the wicked and the mouth of deceit. They have spoken to me with a lying tongue.
3 Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
They have also encompassed me about with words of hatred, and fought against me without a cause.
4 Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
For my love they are my adversaries, but I make prayer.
5 Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
6 Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
Set thou a wicked man over him, and let an adversary stand at his right hand.
7 У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
When he is judged, let him come forth guilty, and let his prayer be turned into sin.
8 Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
Let his days be few, and let another take his office.
9 Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
Let his sons be fatherless, and his wife a widow.
10 Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
Let his sons be vagabonds, and beg, and let them seek out of their desolate places.
11 Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
Let a creditor exact all that he has, and let strangers make spoil of his labor.
12 Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
Let there be none to extend kindness to him, nor let there be any to have pity on his fatherless sons.
13 Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
Let his posterity be cut off. In the generation following let their name be blotted out.
14 Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out.
15 Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth,
16 Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
because he did not remember to show kindness, but persecuted the poor and needy man, and the broken in heart, to kill.
17 У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
Yea, he loved cursing, and it came to him. And he did not delight in blessing, and it was far from him.
18 У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
He also clothed himself with cursing as with his garment, and it came into his inward parts like water, and like oil into his bones.
19 Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
Let it be to him as the raiment with which he covers himself, and for the belt with which he is girded continually.
20 Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
This is the reward of my adversaries from Jehovah, and of those who speak evil against my soul.
21 Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
But deal thou with me, O Jehovah the Lord, for thy name's sake. Because thy loving kindness is good, deliver thou me,
22 Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
for I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
23 Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
I am gone like the shadow when it declines. I am tossed up and down as the locust.
24 Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
My knees are weak through fasting, and my flesh fails of fatness.
25 Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
I also have become a reproach to them. When they see me, they shake their head.
26 Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
Help me, O Jehovah my God. O save me according to thy loving kindness,
27 Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
that they may know that this is thy hand, that thou, Jehovah, have done it.
28 Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
Let them curse, but bless thou. When they arise, they shall be put to shame, but thy servant shall rejoice.
29 Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
Let my adversaries be clothed with dishonor, and let them cover themselves with their own shame as with a robe.
30 Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
I will give great thanks to Jehovah with my mouth. Yea, I will praise him among the multitude.
31 Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
For he will stand at the right hand of the needy, to save him from those who judge his soul.
