Зәбур 108
1 Давутниң күй-нахшиси: — Ирадәм чиң, и Худа, ирадәм чиң; Мән мәдһийә нахшилирини ейтип, Бәрһәқ, Сени күйләймән, пүтүн роһум билән!
A Song, a Melody: David’s. Fixed, is my heart, O God, I will sing and touch the strings, even mine honour.
2 И нәғмә-сазлирим, ойған! Мән сәһәр қуяшиниму ойғитимән!
Awake, O harp and lyre, I will awaken the dawn!
3 Хәлиқ-милләтләр арисида Сени улуқлаймән, и Пәрвәрдигар; Әлләр арисида Сени күйләймән!
I will thank thee among the peoples, O Yahweh, and will sing praise unto thee, among the tribes of men.
4 Чүнки өзгәрмәс муһәббитиң әршләргә йәткидәк улуқтур; Һәқиқитиң булутларға тақашти.
For, great, above the heavens, is thy lovingkindness, and, as far as the skies, thy faithfulness.
5 И Худа, шан-шөһритиң әршләрдин жуқури улуқланғай, Шан-шәривиң йәр йүзини қаплиғай!
Be thou exalted above the heavens, O God, And, above all the earth, be thy glory.
6 Өз сөйгәнлириңниң ниҗатлиқ тепиши үчүн, Оң қолуң билән қутқузғайсән, Дуайимни иҗабәт қилғайсән.
To the end thy beloved ones may be delivered, Oh save thou with thy right hand and answer me!
7 Худа Өз пак-муқәддәслигидә шундақ дегән: — «Мән тәнтәнә қилимән, Мән Шәкәм диярини бөлүп беримән, Суккот вадисини [тәқсим қилишқа] өлчәймән.
God, hath spoken in his holiness, I will exult! I will apportion Shechem! And, the Vale of Succoth, will I measure out;
8 Гилеад Маңа мәнсуптур, Манассәһму Маңа мәнсуптур; Әфраим болса бешимдики дубулғамдур, Йәһуда Мениң әмир-пәрман чиқарғучимдур;
Mine, is Gilead—mine, Manasseh, but, Ephraim, is the defence of my head, Judah, is my commander’s staff;
9 Моаб Мениң жуюнуш җавурумдур; Едомға чоруғумни ташлаймән; Мән Филистийә үстидин тәнтәнә қилимән!».
Moab, is my wash-bowl, Upon Edom, will I throw my shoe, Over Philistia, raise a shout of triumph.
10 Ким Мени бу мустәһкәм шәһәргә башлап кирәлисун? Ким Мени Едомға елип баралисун?
Who will conduct me to a fortified city? Who will lead me as far as Edom?
11 И Худа, Сән бизни растинла чәткә қақтиңму? Қошунлиримиз билән биллә җәңгә чиқмамсән?
Hast not thou, O God, rejected us? and wilt not go forth, O God, with our hosts.
12 Бизни зулумлардин қутулушқа ярдәмләшкәйсән, Чүнки инсанниң ярдими бекардур!
Grant us help out of distress, for, vain, is the deliverance of man:
13 Худа арқилиқ биз чоқум батурлуқ көрситимиз; Бизгә зулум қилғучиларни чәйлигүчи дәл У Өзидур!
In God, shall we do valiantly, He himself, therefore, shall tread down our adversaries.
