< Зәбур 107 >

1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
¡Agradezcan al Señor, porque él es bueno! ¡Su misericordioso amor perdura para siempre!
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Que todos a los que salvó salgan a gritarle al mundo; aquellos a quienes rescató del poder del enemigo.
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
Los ha reunido desde tierras lejanas, desde el este y el oeste, y del norte y el sur.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
Ellos vagaron por el árido desierto, sin encontrar una sola ciudad en la que vivir.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Hambrientos y sedientos, se desanimaron.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Entonces clamaron al Señor para que los ayudara, y los salvó de su sufrimiento.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
Los guió por un camino directo a la ciudad donde podrían vivir.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que hace por la gente.
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
Porque brinda agua al sediento, y alimenta a los hambrientos.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Algunos se sientan en completas tinieblas, prisioneros de la miseria y atados con cadenas de hierro,
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
Porque se han revelado contra lo que Dios ha dicho; han rechazado la dirección del Altísimo.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
Entonces Dios humillará su orgullo con los problemas de la vida; tropezarán y no habrá nadie cerca que los ayude a no caer.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Y llamarán al Señor en medio de sus problemas, y los salvará de su sufrimiento.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
Los traerá de vuelta desde las tinieblas, romperá en pedazos sus cadenas.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que hace por la gente.
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
Porque Él rompe las puertas de bronce, y corta las barras de hierro.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Ellos fueron necios al rebelarse; y sufrieron por sus pecados.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
No quisieron comer; y estuvieron a las puertas de la muerte.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Entonces llamaron al Señor para que los ayudara, y Él los salvó de su sufrimiento.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
Dio la orden y fueron sanados; los salvó de la tumba.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que hace por la gente.
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
Preséntense ante él con ofrendas de gratitud y canten de alegría sobre lo que ha hecho.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Los que zarpan en barcos, y cruzan océanos para ganar la vida,
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
ellos han visto el increíble poder de Dios en marcha, y las maravillas que hizo en aguas profundas.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
Él solo tiene que hablar para causar vientos tormentosos y levantar grandes olas,
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
Lanzando a los barcos al aire y luego arrastrándolos una vez más al suelo. Los navegantes estaban tan aterrorizados que su coraje se desvaneció.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
Se tambalearon, cayendo de lado a lado como ebrios, todas sus habilidades de marineros les fueron inútiles.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Entonces llamaron al Señor para que los ayudara, y Él los salvó de su sufrimiento.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
Calmó la tempestad, y las olas se aquietaron.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
Los navegantes estaban tan felices de que las aguas se hubieran calmado, y el Señor los llevó hasta el puerto que querían.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que ha hecho por su pueblo.
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Digan cuán maravilloso es en frente de toda la congregación y de los ancianos.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
Él seca ríos y convierte tierras en desiertos; las cascadas de agua dejan de fluir y la tierra se vuelve seca y polvorienta.
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
Los terrenos fructíferos se convierten tierras arenosas y baldías a causa de la maldad de los que allí vivían.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
Pero Él también se vuelve y hace lagunas de agua en mitad del desierto, y hace fluir cascadas en tierras secas.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
Trae a la gente hambrienta a un lugar donde pueden reconstruir sus ciudades.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
Ellos siembran sus campos y plantan viñas, produciendo buena cosecha.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
Él cuida de su pueblo, y este aumenta su tamaño drásticamente, también el número de sus ganados!
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Cuando son pocos, reducidos por el dolor, la miseria y la opresión.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
Derrama su desprecio hacia sus líderes, haciéndolos vagar, perdidos en el desierto.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
Pero Él saca al pobre de sus problemas, y hace a sus familias tan grandes como los rebaños.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
Los que viven en rectitud mirarán lo que está pasando y se alegrarán, pero los malvados serán silenciados.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Aquellos que son sabios prestarán atención a esto, y meditarán en el gran amor de Dios.

< Зәбур 107 >