< Зәбур 107 >

1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Celebrad a Yahvé porque es bueno, porque su misericordia permanece para siempre.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Así digan los rescatados de Yahvé, los que Él redimió de manos del enemigo,
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
y a quienes Él ha congregado de las tierras del Oriente y del Occidente, del Norte y del Mediodía.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
Erraban por el desierto, en la soledad, sin hallar camino a una ciudad donde morar.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Sufrían hambre y sed; su alma desfallecía en ellos.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
Y los condujo por camino derecho, para que llegasen a una ciudad donde habitar.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres.
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
Porque sació al alma sedienta, y a la hambrienta colmó de bienes.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Moraban en tinieblas y sombras, cautivos de la miseria y del hierro;
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
porque habían resistido a las palabras de Dios y despreciado el consejo del Altísimo.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
Y Él humilló su corazón con trabajos; sucumbían y no había quien los socorriese.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
Y los libró de las tinieblas y de las sombras, y rompió sus cadenas.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres;
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
porque Él rompió las puertas de bronce, e hizo pedazos los cerrojos de hierro.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Estaban enfermos a causa de su iniquidad, y afligidos a causa de sus delitos;
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
sintieron náuseas de todo alimento, y llegaron a las puertas de la muerte.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
Envió su Palabra para sanarlos y arrancarlos de la perdición.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres,
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
y ofrezcan sacrificios de alabanza, y publiquen con júbilo sus obras.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Surcaban en naves el mar, traficando sobre las vastas ondas,
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
esos vieron las obras del Señor, y sus maravillas en el piélago.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
Con Su palabra suscitó un viento borrascoso, que levantó las olas del mar;
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
subían hasta el cielo y descendían hasta el abismo, su alma desmayaba en medio de sus males.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
Titubeaban y se tambaleaban como ebrios, y les fallaba toda su pericia.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Y clamaron a Yahvé en su angustia, y Él los sacó de sus tribulaciones.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
Tornó el huracán en suave brisa, y las ondas del mar callaron.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
Y se alegraron de que callasen, y los condujo al puerto deseado.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Den gracias a Yahvé por su misericordia, y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres.
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Celébrenlo en la asamblea del pueblo, y en la reunión de los ancianos, cántenle.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
Él convirtió los ríos en desierto, y los manantiales en árida tierra,
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
el suelo fructífero en un salobral, por la malicia de sus moradores.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
Él mismo ha convertido el desierto en lago y la tierra árida en manantiales,
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
allí coloca a los hambrientos, y fundan una ciudad para habitarla.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
Siembran los campos y plantan viñas, y obtienen de ellos los frutos.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
Bendecidos por Él se multiplican en gran manera, y sus ganados no disminuyen nunca.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Aunque reducidos a pocos y despreciados, por el peso del infortunio y de la aflicción,
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
Aquel que derrama desprecio sobre los príncipes, y los hace errar por desiertos sin huellas,
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
ha levantado de la miseria al indigente, y hace las familias numerosas como rebaños.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
Lo ven los justos y se alegran, y toda malicia cierra su boca.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
¿Quién es el sabio que considere estas cosas y comprenda las misericordias del Señor?

< Зәбур 107 >